Машки клуб Светот на мажите
Тристан Да Куња е едно од најоддалечените населени места. Овој остров се чини дека е во вселената и се смета за најоддалеченото населено место на Земјата. Во светот има уште понепристапни и зафрлени места, но тие се ненаселени, неинтересни и пусти. На овој остров животот цвета на секој чекор, а тој е под покровителство на англиската круна.
Кога Наполеон бил испратен во Света Елена, Британците ги окупирале и ги припоиле кон својата круна сите блиски острови за да ги спречат Французите да го спасат. Островот Тристан Да Куња се наоѓа на 2.430 километри од Света Елена, а воедно е и најблиското парче земја до него. Островот е толку мал што не е ни нацртан на повеќето мапи поради неговите минијатурни димензии. Се наоѓа во јужниот дел на Атлантикот, помеѓу Африка и Јужна Америка.
Овој вулкански остров ја носи и титулата на најоддалеченото населено земјиште, вклучувајќи ги Антарктикот и Северниот пол. Главниот град се нарекува Единбург на седумте мориња. На островот се зборува англиски, а вкупниот број на жители е 264. Економијата се заснова на риболов. Пријатната суптропска клима со стабилни и постојани температури во текот на целата година е многу пријатна за живеење, но самиот остров е многу див, без премногу обработливо земјиште. Помалите обработливи површини се наоѓаат на северозапад, додека остатокот од островот е покриен со планини и карпи.
Научниците претпоставуваат дека овој вулкански остров изникнал од океанот пред неколку милиони години. Островот е многу активна вулканска област и во 1961 година еден од вулканите во близина на градот стана активен. Тогаш целото население на островот било евакуирано во Англија, од каде се вратиле по две години. На островот чести се ураганските бури со ветрови од над 200 км/ч, кои носат сè што е на површината во океанот, вклучувајќи ги и кравите и овците кои се наоѓаат на отворено.
Денес на островот има радио станица, бар, видеотека и базен. Овој остров е поврзан со остатокот од светот по телефакс и телефон, кои се наоѓаат во канцеларијата на градоначалникот, а еднаш годишно единствениот поштенски брод во светот – RMS St. Хелена. Покрај пошта, со брод доаѓаат и конзервирана храна, книги, списанија, лекови и повремениот посетител. Невработеноста е целосна непозната за жителите на овој остров. По завршувањето на училиштето, секој добива работа, дури и ако отвореното работно место е само за него или неа. Во последно време девојчињата се почесто го продолжуваат своето образование на Св.Јелена. Поради својата изолација и малата популација, овој остров е веројатно идеалното место за долг одмор од брзиот и напорен „цивилизиран“ живот.
