Најсилниот антибиотик во природата

Тоа е жалфија или тамаринд, која е една од најздравите растенија што многумина ја сметаат за најдобар природен антибиотик и антисептик.

Латинското име на жалфијата, „Salvia officinalis“, доаѓа од зборот „salvare“, што значи спасување или лечење, а во неговите дела ја споменувале сите антички писатели кои најмногу се занимавале со теми од областа на медицината. Римјаните многу ја ценеле пред 2000 години и ја користеле на различни начини за лекување.

Целото растение е многу ароматично и има карактеристичен мирис. Од жафијата се користи листот, а најлековитиот лист се добива кога жалфијатат ќе почне да цвета и тоа најчесто во мај.

Во минатото луѓето почесто ги користеле моќите на растенијата, па жалфијата била главната состојка во мешавините за балсамирање во гробниците на фараоните. Во античка Грција се користел за лекување на крварење, треска, камења во бубрезите, но и за нередовна менструација. Порано се садеше во речиси секоја градина, а бидејќи се сметаше дека ги лекува речиси сите болести, доби статус на свето растение.

Инаку, жалфија содржи етерични масла од салвиол, пинен, цинеол, борнеол, камфор, потоа танини, горчливи материи, протеини, скроб, калциум оксалат, соли на фосфорна киселина, соли на калиум и калциум.

Пред неколку векови жалфија се користела против засипнатост, воспалено грло и воспалено грло, а се правел чај за болни од туберкулоза. Поради благотворното дејство на усната шуплина, екстрактот од жалфија често се додава во пастите за заби. Жалфијата е ефикасна и при болести на дишните органи бидејќи го забрзува исфрлањето на слузта.

Жалфијата како чај е исклучително ефикасна при дијареа, болки и грчеви во стомакот. Може да влијае и на лекување на ревматизам, гихт и нервни нарушувања поврзани со овие болести.

Медицинските студии покажаа дека ова растение го инхибира ензимот ацетилхолинестераза, кој негативно влијае на меморијата. Научниците веруваат дека жалфија има антиоксидантни, антиинфламаторни и карактеристики слични на хормони, кои можат да помогнат во лекувањето на деменција и Алцхајмерова болест.

Карло Велики наредил со закон дека во секој манастир мора да се одгледуваат околу сто различни видови лековити растенија, а жалфија била на прво место.

Затоа во народната медицина жалфијата се користи за зајакнување на нервите, но и за чистење на крвта, против реума и сите воспаленија.

Инаку жалфијата може да се користи и во готвењето како зачин бидејќи го забрзува варењето, лачењето на жолчката и ја намалува надуеноста. Поради своето антимикробно дејство се користи во антивирусни масти против херпес.

Некои лекари користат жалфија и за грчеви, болести на ‘рбетниот мозок, болести на жлездите и тремор. Скршените листови од жалфија можат да помогнат дури и при каснување од инсекти.