Стиловите на фармерки можат да доаѓаат и да си одат, но некои карактеристики на облеката останаа константни во текот на децениите. Зошто фармерките се сини?
Без разлика дали се тесни или многу широки, повеќето фармерки се направени од син тексас.
Сината може да изгледа како чуден избор за пар панталони/фармерки кои многу луѓе ги носат секој ден, но има добра причина зошто стана стандард.
Сината боја е стандардна боја за тексас откако Леви Штраус ги патентирал работните панталони со нитни во 1873 година.
Штраус бил баварски трговец кој живеел во Сан Франциско, а заедно со кројачот Џејкоб Дејвис патентирал фармерки со бакарни копчиња (заковки) како засилување.
Фармерките потоа ги носат работниците и земјоделците. Коренот на англискиот збор „џинс“ лежи во францускиот израз на зборот користен во 16 век: „blue de Genes“.
Кога се изложени на топла вода, повеќето бои ќе навлезат во ткаенината и ќе се зацврстат во влакната. Ова не е случај со индиго.
Индиго се лепи за надворешната страна на влакната, а во топла вода бојата постепено избледува наместо да навлезе подлабоко во материјалот.
Додека индигото се плакне, со себе носи мали количини конец.
Сината боја е избрана поради хемиските својства на самата боја. Природната индиго сина боја, која се користеше на првите фармерки, избледуваше со секое перење, па така, на крајот фармерките добија изглед кој е популарен и денес.
Овој исход би бил непожелен со понежни парчиња облека, но функционира совршено за Тексас.
Материјалот е толку крут за почеток што губењето на некои влакна нема да го уништи. Наместо тоа, неколку врели перења ѝ даваат на ткаенината помек, излитен изглед што многу луѓе го сакаат во нивните омилени фармерки.
Повеќето фармерки денес се направени од синтетичка индиго боја, а сепак се направени за да бидат помеки колку подолго ги носите.
Доброто перење може да помогне да се „скрши“ цврстиот тексас, односно тексас ткаенина.
Фармерките кои се носеле неколку месеци пред првото перење бледнеат помалку рамномерно од фармерките кои веднаш биле испрани.